สาระสำคัญของการทำบุญกฐิน คือการ “ทำนุบำรุงพระพุทธศาสนา และส่งเสริมความสามัคคีในหมู่สงฆ์และฆราวาส”
1. ทำนุบำรุงพระพุทธศาสนา:
- ถวายผ้ากฐิน: เดิมที การทอดกฐินมีจุดประสงค์หลักเพื่อถวายผ้าไตรจีวรแก่พระภิกษุที่จำพรรษาครบ 3 เดือน เพื่อให้ท่านได้มีผ้าใหม่ใช้ในช่วงฤดูหนาว
- บริวารกฐิน: ปัจจุบัน นอกจากผ้าไตรจีวรแล้ว ยังมีการถวายบริวารกฐินอื่นๆ เช่น เงิน หรือสิ่งของจำเป็นต่างๆ แก่วัด เพื่อนำไปใช้ในการบูรณะปฏิสังขรณ์วัด สร้างถาวรวัตถุ หรือใช้ในกิจกรรมต่างๆ ที่เป็นประโยชน์ต่อพระพุทธศาสนา
2. ส่งเสริมความสามัคคี:
- ในหมู่สงฆ์: การทอดกฐินเป็นสังฆกรรมที่ต้องอาศัยความร่วมมือของพระภิกษุสงฆ์ในวัด ทำให้เกิดความสามัคคีและความร่วมมือกันในหมู่สงฆ์
- ในหมู่ฆราวาส: การจัดเตรียมงานทอดกฐินและการร่วมทำบุญ เป็นโอกาสให้พุทธศาสนิกชนได้ร่วมแรงร่วมใจกันทำความดี สร้างความสัมพันธ์ที่ดี และส่งเสริมความสามัคคีในชุมชน
นอกจากนี้ การทำบุญกฐินยังมีอานิสงส์หรือผลดีอื่นๆ อีก เช่น
- ผู้ให้ได้บุญกุศล: ผู้ที่ร่วมทำบุญกฐินจะได้รับอานิสงส์มากมาย ทั้งในภพนี้และภพหน้า เช่น มีความเจริญรุ่งเรืองในชีวิต มีจิตใจผ่องใส และได้เกิดในสุคติภูมิ
- พระสงฆ์ได้รับการสงเคราะห์: พระภิกษุได้รับผ้าไตรจีวรและสิ่งของจำเป็นอื่นๆ ซึ่งช่วยให้ท่านสามารถปฏิบัติศาสนกิจได้อย่างสะดวกสบายมากขึ้น
- เป็นการสืบสานประเพณีอันดีงาม: การทอดกฐินเป็นประเพณีที่สืบทอดกันมาอย่างยาวนาน เป็นการอนุรักษ์และส่งเสริมวัฒนธรรมทางพระพุทธศาสนา
สรุป
การทำบุญกฐินไม่ใช่เพียงแค่การถวายสิ่งของ แต่เป็นการแสดงออกถึงความศรัทธาในพระพุทธศาสนา ความกตัญญูต่อพระสงฆ์ และความสามัคคีในชุมชน ซึ่งเป็นคุณค่าที่สำคัญและควรส่งเสริมต่อไป